६.११२

^{६.११२.१}पूर्णे चतुर्दशे वर्षे पञ्चभ्यां लक्ष्मणाग्रजः
भरद्वाजाश्रमं प्राप्य ववन्दे नियतो मुनिम्

^{६.११२.२}सोऽपृच्छदभिवाद्यैनं भरद्वाजं तपोधनम्
कच्चिच्च युक्तो भरतो जीवन्त्यपि च मातरः

^{६.११२.३}एवमुक्तस्तु रामेण भरद्वाजो महामुनिः
प्रत्युवाच रघुश्रेष्ठं स्मितपूर्वं प्रहृष्टवत्

^{६.११२.४}पङ्कदिग्धस्तु भरतो जटिलस्त्वां प्रतीक्षते
पादुके ते पुरस्कृत्य सर्वं च कुशलं गृहे

^{६.११२.५}त्वां पुरा चीरवसनं प्रविशन्तं महावनम्
स्त्रीतृतीयं च्युतं राज्याद्धर्मकामं च केवलम्

^{६.११२.६}पदातिं त्यक्तसर्वस्वं पितुर्वचनकारिणम्
स्वर्गभोगैः परित्यक्तं स्वर्गच्युतमिवामरम्

^{६.११२.७}दृष्ट्वा तु करुणा पूर्वं ममासीत्समितिंजय
कैकेयीवचने युक्तं वन्यमूलफलाशनम्

^{६.११२.८}साम्प्रतं सुसमृद्धार्थं समित्रगणबान्धवम्
समीक्ष्य विजितारिं त्वां मम प्रीतिरनुत्तमा

^{६.११२.९}सर्वं च सुखदुःखं ते विदितं मम राघव
यत्त्वया विपुलं प्राप्तं जनस्थानवधादिकम्

^{६.११२.१०}ब्राह्मणार्थे नियुक्तस्य रक्षतः सर्वतापसान्
मारीचदर्शनं चैव सीतोन्मथनमेव च

^{६.११२.११}कबन्धदर्शनं चैव पम्पाभिगमनं तथा
सुग्रीवेण च ते सख्यं यच्च वाली हतस्त्वया

^{६.११२.१२}मार्गणं चैव वैदेह्याः कर्म वातात्मजस्य च
यथा च दीपिता लङ्का प्रहृष्टैर्हरियूथपैः

^{६.११२.१३}सपुत्रबान्धवामात्यः सबलः सह वाहनः
यथा च निहतः संख्ये रावणो देवकण्टकः

^{६.११२.१४}समागमश्च त्रिदशैर्यथादत्तश्च ते वरः
सर्वं ममैतद्विदितं तपसा धर्मवत्सल

^{६.११२.१५}अहमप्यत्र ते दद्मि वरं शस्त्रभृतां वर
अर्घ्यं प्रतिगृहाणेदमयोध्यां श्वो गमिष्यसि

^{६.११२.१६}तस्य तच्छिरसा वाक्यं प्रतिगृह्य नृपात्मजः
बाढमित्येव संहृष्टः श्रीमान्वरमयाचत

^{६.११२.१७}अकालफलिनो वृक्षाः सर्वे चापि मधुस्रवाः
भवन्तु मार्गे भगवन्नयोध्यां प्रति गच्छतः

^{६.११२.१८}निष्फलाः फलिनश्चासन्विपुष्पाः पुष्पशालिनः
शुष्काः समग्रपत्रास्ते नगाश्चैव मधुस्रवाः