३.६६

^{३.६६.१}तौ तु तत्र स्थितौ दृष्ट्वा भ्रातरौ रामलक्ष्मणौ
बाहुपाशपरिक्षिप्तौ कबन्धो वाक्यमब्रवीत्

^{३.६६.२}तिष्ठतः किं नु मां दृष्ट्वा क्षुधार्तं क्षत्रियर्षभौ
आहारार्थं तु संदिष्टौ दैवेन गतचेतसौ

^{३.६६.३}तच्छ्रुत्वा लक्ष्मणो वाक्यं प्राप्तकालं हितं तदा
उवाचार्तिसमापन्नो विक्रमे कृतनिश्चयः

^{३.६६.४}त्वां च मां च पुरा तूर्णमादत्ते राक्षसाधमः
तस्मादसिभ्यामस्याशु बाहू छिन्दावहे गुरू

^{३.६६.५}ततस्तौ देशकालज्ञौ खड्गाभ्यामेव राघवौ
अच्छिन्दतां सुसंहृष्टौ बाहू तस्यांसदेशयोः

^{३.६६.६}दक्षिणो दक्षिणं बाहुमसक्तमसिना ततः
चिच्छेद रामो वेगेन सव्यं वीरस्तु लक्ष्मणः

^{३.६६.७}स पपात महाबाहुश्छिन्नबाहुर्महास्वनः
खं च गां च दिशश्चैव नादयञ्जलदो यथा

^{३.६६.८}स निकृत्तौ भुजौ दृष्ट्वा शोणितौघपरिप्लुतः
दीनः पप्रच्छ तौ वीरौ कौ युवामिति दानवः

^{३.६६.९}इति तस्य ब्रुवाणस्य लक्ष्मणः शुभलक्षणः
शशंस तस्य काकुत्स्थं कबन्धस्य महाबलः

^{३.६६.१०}अयमिक्ष्वाकुदायादो रामो नाम जनैः श्रुतः
अस्यैवावरजं विद्धि भ्रातरं मां च लक्ष्मणम्

^{३.६६.११}अस्य देवप्रभावस्य वसतो विजने वने
रक्षसापहृता भार्या यामिच्छन्ताविहागतौ

^{३.६६.१२}त्वं तु को वा किमर्थं वा कबन्ध सदृशो वने
आस्येनोरसि दीप्तेन भग्नजङ्घो विचेष्टसे

^{३.६६.१३}एवमुक्तः कबन्धस्तु लक्ष्मणेनोत्तरं वचः
उवाच परमप्रीतस्तदिन्द्रवचनं स्मरन्

^{३.६६.१४}स्वागतं वां नरव्याघ्रौ दिष्ट्या पश्यामि चाप्यहम्
दिष्ट्या चेमौ निकृत्तौ मे युवाभ्यां बाहुबन्धनौ

^{३.६६.१५}विरूपं यच्च मे रूपं प्राप्तं ह्यविनयाद्यथा
तन्मे शृणु नरव्याघ्र तत्त्वतः शंसतस्तव