६.६

^६.६.१लङ्कायां तु कृतं कर्म घोरं दृष्ट्वा भवावहम्
अब्रवीद्राक्षसान्सर्वान्ह्रिया किंचिदवाङ्मुखः

^६.६.२धर्षिता च प्रविष्टा च लङ्का दुष्प्रसहा पुरी
तेन वानरमात्रेण दृष्टा सीता च जानकी

^६.६.३प्रसादो धर्षितश्चैत्यः प्रवरा राक्षसा हताः
आविला च पुरी लङ्का सर्वा हनुमता कृता

^६.६.४किं करिष्यामि भद्रं वः किं वा युक्तमनन्तरम्
उच्यतां नः समर्थं यत्कृतं च सुकृतं भवेत्

^६.६.५मन्त्रमूलं हि विजयं प्राहुरार्या मनस्विनः
तस्माद्वै रोचये मन्त्रं रामं प्रति महाबलाः

^६.६.६त्रिविधाः पुरुषा लोके उत्तमाधममध्यमाः
तेषां तु समवेतानां गुणदोषं वदाम्यहम्

^६.६.७मन्त्रिभिर्हितसंयुक्तैः समर्थैर्मन्त्रनिर्णये
मित्रैर्वापि समानार्थैर्बान्धवैरपि वा हितैः

^६.६.८सहितो मन्त्रयित्वा यः कर्मारम्भान्प्रवर्तयेत्
दैवे च कुरुते यत्नं तमाहुः पुरुषोत्तमम्

^६.६.९एकोऽर्थं विमृशेदेको धर्मे प्रकुरुते मनः
एकः कार्याणि कुरुते तमाहुर्मध्यमं नरम्

^{६.६.१०}गुणदोषावनिश्चित्य त्यक्त्वा दैवव्यपाश्रयम्
करिष्यामीति यः कार्यमुपेक्षेत्स नराधमः

^{६.६.११}यथेमे पुरुषा नित्यमुत्तमाधममध्यमाः
एवं मन्त्रोऽपि विज्ञेय उत्तमाधममध्यमः

^{६.६.१२}ऐकमत्यमुपागम्य शास्त्रदृष्टेन चक्षुषा
मन्त्रिणो यत्र निरस्तास्तमाहुर्मन्त्रमुत्तमम्

^{६.६.१३}बह्व्योऽपि मतयो गत्वा मन्त्रिणो ह्यर्थनिर्णये
पुनर्यत्रैकतां प्राप्तः स मन्त्रो मध्यमः स्मृतः

^{६.६.१४}अन्योन्यमतिमास्थाय यत्र संप्रतिभाष्यते
न चैकमत्ये श्रेयोऽस्ति मन्त्रः सोऽधम उच्यते

^{६.६.१५}तस्मात्सुमन्त्रितं साधु भवन्तो मन्त्रिसत्तमाः
कार्यं संप्रतिपद्यन्तामेतत्कृत्यतमं मम

^{६.६.१६}वानराणां हि वीराणां सहस्रैः परिवारितः
रामोऽभ्येति पुरीं लङ्कामस्माकमुपरोधकः

^{६.६.१७}तरिष्यति च सुव्यक्तं राघवः सागरं सुखम्
तरसा युक्तरूपेण सानुजः सबलानुगः

^{६.६.१८}अस्मिन्नेवंगते कार्ये विरुद्धे वानरैः सह
हितं पुरे च सैन्ये च सर्वं संमन्त्र्यतां मम