६.१६

^{६.१६.१}सबले सागरं तीर्णे रामे दशरथात्मजे
अमात्यौ रावणः श्रीमानब्रवीच्छुकसारणौ

^{६.१६.२}समग्रं सागरं तीर्णं दुस्तरं वानरं बलम्
अभूतपूर्वं रामेण सागरे सेतुबन्धनम्

^{६.१६.३}सागरे सेतुबन्धं तु न श्रद्दध्यां कथंचन
अवश्यं चापि संख्येयं तन्मया वानरं बलम्

^{६.१६.४}भवन्तौ वानरं सैन्यं प्रविश्यानुपलक्षितौ
परिमाणं च वीर्यं च ये च मुख्याः प्लवंगमाः

^{६.१६.५}मन्त्रिणो ये च रामस्य सुग्रीवस्य च संमताः
ये पूर्वमभिवर्तन्ते ये च शूराः प्लवंगमाः

^{६.१६.६}स च सेतुर्यथा बद्धः सागरे सलिलार्णवे
निवेशश्च यथा तेषां वानराणां महात्मनाम्

^{६.१६.७}रामस्य व्यवसायं च वीर्यं प्रहरणानि च
लक्ष्मणस्य च वीरस्य तत्त्वतो ज्ञातुमर्हथ

^{६.१६.८}कश्च सेनापतिस्तेषां वानराणां महौजसाम्
एतज्ज्ञात्वा यथातत्त्वं शीघ्रमगन्तुमर्हथः

^{६.१६.९}इति प्रतिसमादिष्टौ राक्षसौ शुकसारणौ
हरिरूपधरौ वीरौ प्रविष्टौ वानरं बलम्

^{६.१६.१०}ततस्तद्वानरं सैन्यमचिन्त्यं लोमहर्षणम्
संख्यातुं नाध्यगच्छेतां तदा तौ शुकसारणौ

^{६.१६.११}तत्स्थितं पर्वताग्रेषु निर्दरेषु गुहासु च
समुद्रस्य च तीरेषु वनेषूपवनेषु च

^{६.१६.१२}तरमाणं च तीर्णं च तर्तुकामं च सर्वशः
निविष्टं निविशच्चैव भीमनादं महाबलम्

^{६.१६.१३}तौ ददर्श महातेजाः प्रच्छन्नौ च विभीषणः
लङ्कायाः समनुप्राप्तौ चारौ परपुरंजयौ

^{६.१६.१४}तौ दृष्ट्वा व्यथितौ रामं निराशौ जीविते तदा
कृताञ्जलिपुटौ भीतौ वचनं चेदमूचतुः

^{६.१६.१५}आवामिहागतौ सौम्य रावणप्रहितावुभौ
परिज्ञातुं बलं कृत्स्नं तवेदं रघुनन्दन

^{६.१६.१६}तयोस्तद्वचनं श्रुत्वा रामो दशरथात्मजः
अब्रवीत्प्रहसन्वाक्यं सर्वभूतहिते रतः

^{६.१६.१७}यदि दृष्टं बलं कृत्स्नं वयं वा सुसमीक्षिताः
यथोक्तं वा कृतं कार्यं छन्दतः प्रतिगम्यताम्

^{६.१६.१८}प्रविश्य नगरीं लङ्कां भवद्भ्यां धनदानुजः
वक्तव्यो रक्षसां राजा यथोक्तं वचनं मम

^{६.१६.१९}यद्बलं च समाश्रित्य सीतां मे हृतवानसि
तद्दर्शय यथाकामं ससैन्यः सहबान्धवः

^{६.१६.२०}श्वःकाले नगरीं लङ्कां सप्राकारां सतोरणाम्
राक्षसं च बलं पश्य शरैर्विध्वंसितं मया

^{६.१६.२१}घोरं रोषमहं मोक्ष्ये बलं धारय रावण
श्वःकाले वज्रवान्वज्रं दानवेष्विव वासवः

^{६.१६.२२}इति प्रतिसमादिष्टौ राक्षसौ शुकसारणौ
आगम्य नगरीं लङ्कामब्रूतां राक्षसाधिपम्

^{६.१६.२३}विभीषणगृहीतौ तु वधार्हौ राक्षसेश्वर
दृष्ट्वा धर्मात्मना मुक्तौ रामेणामिततेजसा

^{६.१६.२४}एकस्थानगता यत्र चत्वारः पुरुषर्षभाः
लोकपालोपमाः शूराः कृतास्त्रा दृढविक्रमाः

^{६.१६.२५}रामो दाशरथिः श्रीमाँल्लक्ष्मणश्च विभीषणः
सुग्रीवश्च महातेजा महेन्द्रसमविक्रमः

^{६.१६.२६}एते शक्ताः पुरीं लङ्कां सप्राकारां सतोरणाम्
उत्पाट्य संक्रामयितुं सर्वे तिष्ठन्तु वानराः

^{६.१६.२७}यादृशं तस्य रामस्य रूपं प्रहरणानि च
वधिष्यति पुरीं लङ्कामेकस्तिष्ठन्तु ते त्रयः

^{६.१६.२८}रामलक्ष्मणगुप्ता सा सुग्रीवेण च वाहिनी
बभूव दुर्धर्षतरा सर्वैरपि सुरासुरैः

^{६.१६.२९}प्रहृष्टरूपा ध्वजिनी वनौकसां; महात्मनां संप्रति योद्धुमिच्छताम्
अलं विरोधेन शमो विधीयतां; प्रदीयतां दाशरथाय मैथिली