६.१

^६.१.१श्रुत्वा हनुमतो वाक्यं यथावदभिभाषितम्
रामः प्रीतिसमायुक्तो वाक्यमुत्तरमब्रवीत्

^६.१.२कृतं हनुमता कार्यं सुमहद्भुवि दुष्करम्
मनसापि यदन्येन न शक्यं धरणीतले

^६.१.३न हि तं परिपश्यामि यस्तरेत महार्णवम्
अन्यत्र गरुणाद्वायोरन्यत्र च हनूमतः

^६.१.४देवदानवयक्षाणां गन्धर्वोरगरक्षसाम्
अप्रधृष्यां पुरीं लङ्कां रावणेन सुरक्षिताम्

^६.१.५प्रविष्टः सत्त्वमाश्रित्य जीवन्को नाम निष्क्रमेत्
यो वीर्यबलसंपन्नो न समः स्याद्धनूमतः

^६.१.६भृत्यकार्यं हनुमता सुग्रीवस्य कृतं महत्
एवं विधाय स्वबलं सदृशं विक्रमस्य च

^६.१.७यो हि भृत्यो नियुक्तः सन्भर्त्रा कर्मणि दुष्करे
कुर्यात्तदनुरागेण तमाहुः पुरुषोत्तमम्

^६.१.८नियुक्तो नृपतेः कार्यं न कुर्याद्यः समाहितः
भृत्यो युक्तः समर्थश्च तमाहुः पुरुषाधमम्

^६.१.९तन्नियोगे नियुक्तेन कृतं कृत्यं हनूमता
न चात्मा लघुतां नीतः सुग्रीवश्चापि तोषितः

^{६.१.१०}अहं च रघुवंशश्च लक्ष्मणश्च महाबलः
वैदेह्या दर्शनेनाद्य धर्मतः परिरक्षिताः

^{६.१.११}इदं तु मम दीनस्या मनो भूयः प्रकर्षति
यदिहास्य प्रियाख्यातुर्न कुर्मि सदृशं प्रियम्

^{६.१.१२}एष सर्वस्वभूतस्तु परिष्वङ्गो हनूमतः
मया कालमिमं प्राप्य दत्तस्तस्य महात्मनः

^{६.१.१३}सर्वथा सुकृतं तावत्सीतायाः परिमार्गणम्
सागरं तु समासाद्य पुनर्नष्टं मनो मम

^{६.१.१४}कथं नाम समुद्रस्य दुष्पारस्य महाम्भसः
हरयो दक्षिणं पारं गमिष्यन्ति समाहिताः

^{६.१.१५}यद्यप्येष तु वृत्तान्तो वैदेह्या गदितो मम
समुद्रपारगमने हरीणां किमिवोत्तरम्

^{६.१.१६}इत्युक्त्वा शोकसंभ्रान्तो रामः शत्रुनिबर्हणः
हनूमन्तं महाबाहुस्ततो ध्यानमुपागमत्