३.५५

^{३.५५.१}राक्षसं मृगरूपेण चरन्तं कामरूपिणम्
निहत्य रामो मारीचं तूर्णं पथि न्यवर्तत

^{३.५५.२}तस्य संत्वरमाणस्य द्रष्टुकामस्य मैथिलीम्
क्रूरस्वरोऽथ गोमायुर्विननादास्य पृष्ठतः

^{३.५५.३}स तस्य स्वरमाज्ञाय दारुणं रोमहर्षणम्
चिन्तयामास गोमायोः स्वरेण परिशङ्कितः

^{३.५५.४}अशुभं बत मन्येऽहं गोमायुर्वाश्यते यथा
स्वस्ति स्यादपि वैदेह्या राक्षसैर्भक्षणं विना

^{३.५५.५}मारीचेन तु विज्ञाय स्वरमालक्ष्य मामकम्
विक्रुष्टं मृगरूपेण लक्ष्मणः शृणुयाद्यदि

^{३.५५.६}स सौमित्रिः स्वरं श्रुत्वा तां च हित्वाथ मैथिलीम्
तयैव प्रहितः क्षिप्रं मत्सकाशमिहैष्यति

^{३.५५.७}राक्षसैः सहितैर्नूनं सीताया ईप्सितो वधः
काञ्चनश्च मृगो भूत्वा व्यपनीयाश्रमात्तु माम्

^{३.५५.८}दूरं नीत्वा तु मारीचो राक्षसोऽभूच्छराहतः
हा लक्ष्मण हतोऽस्मीति यद्वाक्यं व्यजहार ह

^{३.५५.९}अपि स्वस्ति भवेद्द्वाभ्यां रहिताभ्यां मया वने
निमित्तानि च घोराणि दृश्यन्तेऽद्य बहूनि च

^{३.५५.१०}इत्येवं चिन्तयन्रामः श्रुत्वा गोमायुनिःस्वनम्
आजगाम जनस्थानं राघवः परिशङ्कितः

^{३.५५.११}तं दीनमानसं दीनमासेदुर्मृगपक्षिणः
सव्यं कृत्वा महात्मानं घोरांश्च ससृजुः स्वरान्

^{३.५५.१२}तानि दृष्ट्वा निमित्तानि महाघोराणि राघवः
ततो लक्षणमायान्तं ददर्श विगतप्रभम्

^{३.५५.१३}ततोऽविदूरे रामेण समीयाय स लक्ष्मणः
विषण्णः स विषण्णेन दुःखितो दुःखभागिना

^{३.५५.१४}संजगर्हेऽथ तं भ्राता जेष्ठो लक्ष्मणमागतम्
विहाय सीतां विजने वने राक्षससेविते

^{३.५५.१५}गृहीत्वा च करं सव्यं लक्ष्मणं रघुनन्दनः
उवाच मधुरोदर्कमिदं परुषमार्तवत्

^{३.५५.१६}अहो लक्ष्मण गर्ह्यं ते कृतं यत्त्वं विहाय ताम्
सीतामिहागतः सौम्य कच्चित्स्वस्ति भवेदिति

^{३.५५.१७}न मेऽस्ति संशयो वीर सर्वथा जनकात्मजा
विनष्टा भक्षिता वाप राक्षसैर्वनचारिभिः

^{३.५५.१८}अशुभान्येव भूयिष्ठं यथा प्रादुर्भवन्ति मे
अपि लक्ष्मण सीतायाः सामग्र्यं प्राप्नुयावहे

^{३.५५.१९}इदं हि रक्षोमृगसंनिकाशं; प्रलोभ्य मां दूरमनुप्रयातम्
हतं कथंचिन्महता श्रमेण; स राक्षसोऽभून्म्रियमाण एव

^{३.५५.२०}मनश्च मे दीनमिहाप्रहृष्टं; चक्षुश्च सव्यं कुरुते विकारम्
असंशयं लक्ष्मण नास्ति सीता; हृता मृता वा पथि वर्तते वा