३.५३

^{३.५३.१}संदिश्य राक्षसान्घोरान्रावणोऽष्टौ महाबलान्
आत्मानं बुद्धिवैक्लव्यात्कृतकृत्यममन्यत

^{३.५३.२}स चिन्तयानो वैदेहीं कामबाणसमर्पितः
प्रविवेश गृहं रम्यं सीतां द्रष्टुमभित्वरन्

^{३.५३.३}स प्रविश्य तु तद्वेश्म रावणो राक्षसाधिपः
अपश्यद्राक्षसीमध्ये सीतां शोकपरायणम्

^{३.५३.४}अश्रुपूर्णमुखीं दीनां शोकभारावपीडिताम्
वायुवेगैरिवाक्रान्तां मज्जन्तीं नावमर्णवे

^{३.५३.५}मृगयूथपरिभ्रष्टां मृगीं श्वभिरिवावृताम्
अधोमुखमुखीं दीनामभ्येत्य च निशाचरः

^{३.५३.६}तां तु शोकवशां दीनामवशां राक्षसाधिपः
स बलाद्दर्शयामास गृहं देवगृहोपमम्

^{३.५३.७}हर्म्यप्रासादसंबधं स्त्रीसहस्रनिषेवितम्
नानापक्षिगणैर्जुष्टं नानारत्नसमन्वितम्

^{३.५३.८}काञ्चनैस्तापनीयैश्च स्फाटिकै राजतैस्तथा
वज्रवैदूर्यचित्रैश्च स्तम्भैर्दृष्टिमनोहरैः

^{३.५३.९}दिव्यदुन्दुभिनिर्ह्रादं तप्तकाञ्चनतोरणम्
सोपानं काञ्चनं चित्रमारुरोह तया सह

^{३.५३.१०}दान्तका राजताश्चैव गवाक्षाः प्रियदर्शनाः
हेमजालावृताश्चासंस्तत्र प्रासादपङ्क्तयः

^{३.५३.११}सुधामणिविचित्राणि भूमिभागानि सर्वशः
दशग्रीवः स्वभवने प्रादर्शयत मैथिलीम्

^{३.५३.१२}दीर्घिकाः पुष्करिण्यश्च नानापुष्पसमावृताः
रावणो दर्शयामास सीतां शोकपरायणाम्

^{३.५३.१३}दर्शयित्वा तु वैदेहीं कृत्स्नं तद्भवनोत्तमम्
उवाच वाक्यं पापात्मा रावणो जनकात्मजाम्

^{३.५३.१४}दशराक्षसकोट्यश्च द्वाविंशतिरथापराः
वर्जयित्वा जरा वृद्धान्बालांश्च रजनीचरान्

^{३.५३.१५}तेषां प्रभुरहं सीते सर्वेषां भीमकर्मणाम्
सहस्रमेकमेकस्य मम कार्यपुरःसरम्

^{३.५३.१६}यदिदं राज्यतन्त्रं मे त्वयि सर्वं प्रतिष्ठितम्
जीवितं च विशालाक्षि त्वं मे प्राणैर्गरीयसी

^{३.५३.१७}बहूनां स्त्रीसहस्राणां मम योऽसौ परिग्रहः
तासां त्वमीश्वरी सीते मम भार्या भव प्रिये

^{३.५३.१८}साधु किं तेऽन्यया बुद्ध्या रोचयस्व वचो मम
भजस्व माभितप्तस्य प्रसादं कर्तुमर्हसि

^{३.५३.१९}परिक्षिप्ता समुद्रेण लङ्केयं शतयोजना
नेयं धर्षयितुं शक्या सेन्द्रैरपि सुरासुरैः

^{३.५३.२०}न देवेषु न यक्षेषु न गन्धर्वेषु नर्षिषु
अहं पश्यामि लोकेषु यो मे वीर्यसमो भवेत्

^{३.५३.२१}राज्यभ्रष्टेन दीनेन तापसेन गतायुषा
किं करिष्यसि रामेण मानुषेणाल्पतेजसा

^{३.५३.२२}भजस्व सीते मामेव भर्ताहं सदृशस्तव
यौवनं ह्यध्रुवं भीरु रमस्वेह मया सह

^{३.५३.२३}दर्शने मा कृथा बुद्धिं राघवस्य वरानने
कास्य शक्तिरिहागन्तुमपि सीते मनोरथैः

^{३.५३.२४}न शक्यो वायुराकाशे पाशैर्बद्धं महाजवः
दीप्यमानस्य वाप्यग्नेर्ग्रहीतुं विमलां शिखाम्

^{३.५३.२५}त्रयाणामपि लोकानां न तं पश्यामि शोभने
विक्रमेण नयेद्यस्त्वां मद्बाहुपरिपालिताम्

^{३.५३.२६}लङ्कायां सुमहद्राज्यमिदं त्वमनुपालय
अभिषेकोदकक्लिन्ना तुष्टा च रमयस्व माम्

^{३.५३.२७}दुष्कृतं यत्पुरा कर्म वनवासेन तद्गतम्
यश्च ते सुकृतो धर्मस्तस्येह फलमाप्नुहि

^{३.५३.२८}इह सर्वाणि माल्यानि दिव्यगन्धानि मैथिलि
भूषणानि च मुख्यानि तानि सेव मया सह

^{३.५३.२९}पुष्पकं नाम सुश्रोणि भ्रातुर्वैश्रवणस्य मे
विमानं रमणीयं च तद्विमानं मनोजवम्

^{३.५३.३०}तत्र सीते मया सार्धं विहरस्व यथासुखम्
वदनं पद्मसंकाशं विमलं चारुदर्शनम्

^{३.५३.३१}शोकार्तं तु वरारोहे न भ्राजति वरानने
अलं व्रीडेन वैदेहि धर्मलोप कृतेन ते

^{३.५३.३२}आर्षोऽयं दैवनिष्यन्दो यस्त्वामभिगमिष्यति
एतौ पादौ मया स्निग्धौ शिरोभिः परिपीडितौ

^{३.५३.३३}प्रसादं कुरु मे क्षिप्रं वश्यो दासोऽहमस्मि ते
नेमाः शून्या मया वाचः शुष्यमाणेन भाषिताः

^{३.५३.३४}न चापि रावणः कांचिन्मूर्ध्ना स्त्रीं प्रणमेत ह
एवमुक्त्वा दशग्रीवो मैथिलीं जनकात्मजाम्

^{३.५३.३५}कृतान्तवशमापन्नो ममेयमिति मन्यते