६.२५

^{६.२५.१}अथ तां जातसंतापां तेन वाक्येन मोहिताम्
सरमा ह्लादयामास पृतिवीं द्यौरिवाम्भसा

^{६.२५.२}ततस्तस्या हितं सख्याश्चिकीर्षन्ती सखी वचः
उवाच काले कालज्ञा स्मितपूर्वाभिभाषिणी

^{६.२५.३}उत्सहेयमहं गत्वा त्वद्वाक्यमसितेक्षणे
निवेद्य कुशलं रामे प्रतिच्छन्ना निवर्तितुम्

^{६.२५.४}न हि मे क्रममाणाया निरालम्बे विहायसि
समर्थो गतिमन्वेतुं पवनो गरुडोऽपि वा

^{६.२५.५}एवं ब्रुवाणां तां सीता सरमां पुनरब्रवीत्
मधुरं श्लक्ष्णया वाचा पूर्वशोकाभिपन्नया

^{६.२५.६}समर्था गगनं गन्तुमपि वा त्वं रसातलम्
अवगच्छाम्यकर्तव्यं कर्तव्यं ते मदन्तरे

^{६.२५.७}मत्प्रियं यदि कर्तव्यं यदि बुद्धिः स्थिरा तव
ज्ञातुमिच्छामि तं गत्वा किं करोतीति रावणः

^{६.२५.८}स हि मायाबलः क्रूरो रावणः शत्रुरावणः
मां मोहयति दुष्टात्मा पीतमात्रेव वारुणी

^{६.२५.९}तर्जापयति मां नित्यं भर्त्सापयति चासकृत्
राक्षसीभिः सुघोराभिर्या मां रक्षन्ति नित्यशः

^{६.२५.१०}उद्विग्ना शङ्किता चास्मि न च स्वस्थं मनो मम
तद्भयाच्चाहमुद्विग्ना अशोकवनिकां गताः

^{६.२५.११}यदि नाम कथा तस्य निश्चितं वापि यद्भवेत्
निवेदयेथाः सर्वं तत्परो मे स्यादनुग्रहः

^{६.२५.१२}सा त्वेवं ब्रुवतीं सीतां सरमा वल्गुभाषिणी
उवाच वचनं तस्याः स्पृशन्ती बाष्पविक्लवम्

^{६.२५.१३}एष ते यद्यभिप्रायस्तस्माद्गच्छामि जानकि
गृह्य शत्रोरभिप्रायमुपावृत्तां च पश्य माम्

^{६.२५.१४}एवमुक्त्वा ततो गत्वा समीपं तस्य रक्षसः
शुश्राव कथितं तस्य रावणस्य समन्त्रिणः

^{६.२५.१५}सा श्रुत्वा निश्चयं तस्य निश्चयज्ञा दुरात्मनः
पुनरेवागमत्क्षिप्रमशोकवनिकां तदा

^{६.२५.१६}सा प्रविष्टा पुनस्तत्र ददर्श जनकात्मजाम्
प्रतीक्षमाणां स्वामेव भ्रष्टपद्मामिव श्रियम्

^{६.२५.१७}तां तु सीता पुनः प्राप्तां सरमां वल्गुभाषिणीम्
परिष्वज्य च सुस्निग्धं ददौ च स्वयमासनम्

^{६.२५.१८}इहासीना सुखं सर्वमाख्याहि मम तत्त्वतः
क्रूरस्य निश्चयं तस्य रावणस्य दुरात्मनः

^{६.२५.१९}एवमुक्ता तु सरमा सीतया वेपमानया
कथितं सर्वमाचष्ट रावणस्य समन्त्रिणः

^{६.२५.२०}जनन्या राक्षसेन्द्रो वै त्वन्मोक्षार्थं बृहद्वचः
अविद्धेन च वैदेहि मन्त्रिवृद्धेन बोधितः

^{६.२५.२१}दीयतामभिसत्कृत्य मनुजेन्द्राय मैथिली
निदर्शनं ते पर्याप्तं जनस्थाने यदद्भुतम्

^{६.२५.२२}लङ्घनं च समुद्रस्य दर्शनं च हनूमतः
वधं च रक्षसां युद्धे कः कुर्यान्मानुषो भुवि

^{६.२५.२३}एवं स मन्त्रिवृद्धैश्च मात्रा च बहु भाषितः
न त्वामुत्सहते मोक्तुमर्तह्मर्थपरो यथा

^{६.२५.२४}नोत्सहत्यमृतो मोक्तुं युद्धे त्वामिति मैथिलि
सामात्यस्य नृशंसस्य निश्चयो ह्येष वर्तते

^{६.२५.२५}तदेषा सुस्थिरा बुद्धिर्मृत्युलोभादुपस्थिता
राक्षसानां च सर्वेषामात्मनश्च वधेन हि

^{६.२५.२६}निहत्य रावणं संख्ये सर्वथा निशितैः शरैः
प्रतिनेष्यति रामस्त्वामयोध्यामसितेक्षणे

^{६.२५.२७}एतस्मिन्नन्तरे शब्दो भेरीशङ्खसमाकुलः
श्रुतो वै सर्वसैन्यानां कम्पयन्धरणीतलम्

^{६.२५.२८}श्रुत्वा तु तं वानरसैन्यशब्दं; लङ्कागता राक्षसराजभृत्याः
नष्टौजसो दैन्यपरीतचेष्टाः; श्रेयो न पश्यन्ति नृपस्य दोषैः